Deel 6

Ik besloot een ommetje te maken. Een blokje om. Misschien een wandelingetje door het park. Met dat vijvertje. De eendjes voeren. Zoiets. De zon was niet echt aanwezig, maar ook niet echt afwezig zoals ze dat zeggen. Het was halfwarm en dat paste goed bij mijn nieuwe jas.
Toen ik de hoek omsloeg werd ik overvallen door een plotselinge windvlaag. De panden van mijn nieuwe jas flapperden omhoog en mijn kapsel waaide in mijn ogen. Ik probeerde enkele stappen te zetten en dit lukte weliswaar, maar de wind was zo hard dat ik me, zo leek het, in slowmotion voortbewoog. Ik vond deze situatie geen goeie reden om me te ergeren. Ik had nog nooit in slowmotion gewandeld en het was best prettig. Het maakte me rustig. Ik liep zo langzaam als ik nog nooit gelopen had. Elke beweging werd vertraagd en, omdat ik mijn spieren amper hoefde te gebruiken, leek het alsof ik vloog of zweefde.
Het euforische gevoel stopte abrupt met het omslaan van de volgende hoek. Hier ging de straat over in een kruispunt. De slowmotion-bries verliet me en ik begreep waarom. Het kruispunt was een mierenhoop. Auto's kropen over elkaar en maakte geluiden en beten zichzelf. Stoplichten waren afwezig. Sommige auto's waren kwaad en sprongen kleine sprongetjes. Sommige auto's waren bang en sloegen de tentakels voor de ogen. Overal kwamen grote beesten vandaan met bizarre vleugels en felle kleuren.
Ik zag een knul vanaf de andere kant van het kruispunt mijn kant opkomen. Hij had een bruine krullenbol en droeg een vaal spijkerjack. Een miezerig sjekkie pronkte zijn mondhoek. Geheel tegen de chronologica in liep hier mijn eerdere gastheer. Ik zwaaide, maar hij keek niet op of om. Toen hij onder een auto kwam had ik me al omgedraaid. Ik voelde aan de hitte ook wel wat er vanuit de lucht naderde. Achter mij hoorde ik een hels, dierlijk kabaal. Ergens vloog een vogel. Hier blafte een hond. daar liep een kat. Nog een vogel. De komeet naderde in een capsule van steedsveranderend vuur en mysterieuze pluimen dansten macaber op de tonen van de versnellende hartslag der natuur. Toen de ontploffing. De vlammenzee loog er niet om. De Maya's hadden gelijk gehad en daar was mijn hotel al. De vlaggetjes wapperden vers en toen ik naderde ging de deur vanzelf open.